του Στέλιου Καζαντζίδη
«Και αυτό το ιστορικά απολύτως ανύπαρκτο
"έθνος" θέτει διεκδικήσεις ανεξαρτησίας;»
«Και επιθυμούν να δημιουργήσουν
ακμαίο, ανεξάρτητο και βιώσιμο έθνος από αυτά τα κουρελιασμένα υπολείμματα;»
«Αλλά βέβαια το μεγαλύτερο
"έγκλημα" των Γερμανών και των Μαγυάρων είναι ότι εμπόδισαν αυτά τα
12 εκατομμύρια Σλάβους να γίνουν Τούρκοι! Τί θα είχαν απογίνει όλες αυτές οι
διάσπαρτες εθνότητες, που έπαιξαν τόσο αξιοθρήνητο ρόλο στην ιστορία, αν δεν
τις είχαν κρατήσει μαζί οι Μαγυάροι και οι Γερμανοί και δεν τις είχαν οδηγήσει
ενάντια στις στρατιές του Μωάμεθ και του Σουλεϊμάν, και αν οι υποτιθέμενοι
καταπιεστές δεν καθόριζαν την έκβαση των μαχών στις οποίες κρίθηκε η άμυνα
αυτών των αδύναμων εθνοτήτων!»
Φ.
Έγκελς, «Ο δημοκρατικός Πανσλαβισμός»
Ο εθνικισμός δεν είναι πάντα αντιδραστικός. Υπάρχει και
προοδευτικός εθνικισμός. Και το να καταδικάζει κανείς κάθε είδος και μορφή εθνικισμού δεν τον
εξομοιώνει, παρά μόνο με τις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές κοινωνικές τάξεις, που
καταγγέλλουν τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες ως “τρομοκρατία’’,
καταδικάζοντας υποκριτικά στα λόγια κάθε μορφή βίας, την ίδια στιγμή που την
εξασκούν παντοιοτρόπως, προκειμένου να συκοφαντήσουν τη δίκαιη επαναστατική βία
των εκμεταλλευόμενων κοινωνικών τάξεων και των καταπιεσμένων υπόδουλων εθνών
και λαών.
